Na uroczyste obchody tej niedzieli złożyło się kilka elementów.
Niedziela Palmowa w parafii Florynka, przypadająca w 2025 roku Jubileuszowego, została uczczona z głęboką wiarą i zaangażowaniem wspólnoty, łącząc tradycyjne elementy liturgii z lokalnymi inicjatywami. Dzień rozpoczął się od uroczystego poświęcenia palm na każdej Mszy św., a w sposób uroczysty podczas Mszy Świętych – o godzinie 10:00 na Wawrzce oraz o 11:00 we Florynce. Wierni, trzymając własnoręcznie przygotowane palmy, uczestniczyli w uroczystym wejściu upamiętniającym wjazd Jezusa do Jerozolimy, które nadały obchodom radosny i podniosły charakter. Po każdej Mszy odbył się konkurs palm, w którym doceniono kreatywność i trud parafian w tworzeniu tych symboli wiary. Dzieci zostały obdarowane cukierkami.
Liturgia tego dnia była szczególnie wzruszająca dzięki śpiewanej Pasji, wykonanej przez grupę śmiałków, którym proboszcz serdecznie podziękował za przygotowanie i zaangażowanie. W duchu miłosierdzia działał nowo powstały zespół Caritas, który sprzedawał domowe wypieki, zbierając fundusze na cele charytatywne. Warto wspomnieć, że w poprzedzający piątek księża roznieśli babki wielkanocne do chorych parafian, niosąc im wsparcie i bliskość wspólnoty. Wieczorem, po Mszy Świętej, wierni zgromadzili się na śpiewie Gorzkich Żali, a następnie wyruszyli na Drogę Krzyżową, która zakończyła się na cmentarzu parafialnym. Rozważania, inspirowane życiem św. Jana Pawła II, zaangażowały szczególnie rodziców uczniów miejscowej szkoły podstawowej noszącej imię tego świętego, którzy również z dumą nieśli krzyż. Te wydarzenia, łącząc modlitwę, tradycję i wspólnotowe inicjatywy, przygotowały parafię na głębokie przeżycie Wielkiego Tygodnia.
W Kościele Katolickim Niedziela Palmowa, znana również jako Niedziela Męki Pańskiej, otwiera Wielki Tydzień i upamiętnia triumfalny wjazd Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Zgodnie z Ewangelią, Jezus wjechał do miasta na osiołku, witany przez tłumy, które ścieliły przed Nim płaszcze i gałązki palmowe, wołając „Hosanna”. W liturgii tego dnia wierni uczestniczą w procesjach z palmami, które symbolizują radość i cześć oddawaną Mesjaszowi. W Polsce palmy są często ręcznie robione, zdobione kolorowymi wstążkami i kwiatami, a ich poświęcenie przypomina o duchowym znaczeniu tego wydarzenia – uznaniu Jezusa jako Króla i Zbawiciela.
Liturgia Niedzieli Palmowej ma jednak charakter dwuwymiarowy, łącząc radość z refleksją nad nadchodzącą męką Chrystusa. Podczas Mszy Świętej odczytywana jest Męka Pańska, która wprowadza wiernych w tajemnicę cierpienia i śmierci Jezusa. To połączenie triumfu i ofiary podkreśla dramaturgię Wielkiego Tygodnia, przygotowując wspólnotę Kościoła na celebrację Paschy. Procesje z palmami, śpiewy i modlitwy są nie tylko wyrazem wiary, ale także zaproszeniem do osobistej kontemplacji drogi krzyżowej, która prowadzi od chwały poprzez cierpienie do Zmartwychwstania.
Mając na uwadze Chrystusową modlitwę „Aby byli jedno” możemy z ciekawością spojrzeć na pokrywające się w tym roku daty obchodów Wielkanocnych.
Pokrywanie się dat obchodów Wielkiego Tygodnia, w tym Niedzieli Palmowej, w Kościele Katolickim i Prawosławnym w 2025 roku jest rzadkim i znaczącym wydarzeniem, wynikającym ze zbieżności kalendarzy gregoriańskiego i juliańskiego. Katolicyzm używa kalendarza gregoriańskiego, podczas gdy większość Kościołów Prawosławnych stosuje kalendarz juliański, co zwykle powoduje kilkutygodniową różnicę w dacie Wielkanocy. W 2025 roku Wielkanoc przypada na 20 kwietnia w obu tradycjach, co zdarza się raz na kilka lat i sprzyja ekumenicznemu zbliżeniu.
Ta synchronizacja wzmacnia poczucie jedności chrześcijan, umożliwiając wspólne przeżywanie kluczowych wydarzeń wiary, takich jak wjazd Jezusa do Jerozolimy czy Zmartwychwstanie. Wspólne procesje, modlitwy czy inicjatywy międzywyznaniowe mogą zyskać na znaczeniu, szczególnie w regionach o mieszanej tradycji. Jednak różnice liturgiczne – większa refleksja nad męką w katolicyzmie kontra akcent na triumf w prawosławiu – przypominają o odrębności tradycji, które, choć zjednoczone w istocie, wyrażają wiarę w unikalny sposób. Takie momenty są okazją do dialogu, ale też uwypuklają wyzwania pełnej jedności.
Słowa Jezusa „Aby byli jedno” (J 17,21), wypowiedziane w Modlitwie Arcykapłańskiej, wyrażają Jego pragnienie jedności wśród uczniów i wszystkich wierzących. W kontekście pokrywających się obchodów Wielkiego Tygodnia w Kościele Katolickim i Prawosławnym w 2025 roku, także przeżywanego Jubileuszu 2025, wezwanie to nabiera szczególnej mocy, zachęcając do przezwyciężania podziałów między tradycjami chrześcijańskimi. Jedność ta, zakorzeniona w miłości i prawdzie, inspiruje do wspólnego świadectwa wiary, mimo różnic liturgicznych i historycznych.
Tekst: ks. Zdzisław K. Huber SCJ
Zdjęcia: ks. Zdzisław K. Huber SCJ