O śmierci chrześcijanina należy powiadomić duszpasterza parafii, do której należał zmarły, aby odnotować ten fakt w parafialnej księdze zgonów oraz ustalić miejsce i termin liturgii pogrzebowej (łącznie ze Mszą św. pogrzebową).
Zgłaszając zgon w kancelarii parafialnej należy przedstawić:
- akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego;
- karta zgonu (dokument od lekarza) – jeśli pochówek ma miejsce na cmentarzu parafialnym;
- zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku, jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (zaświadczenie wystawia kapelan szpitala).
Po ustaleniu powyższych kwestii rodzina kontaktuje się z panem grabarzem, panią organistką oraz siostrą zakrystianką, celem poinformowania o pogrzebie oraz ustalenia szczegółów ceremonii.
Msze św. pogrzebową z sprawujemy w kościele parafialnym lub kaplicy cmentarnej. We Mszy św. powinna uczestniczyć cała rodzina, jeśli to możliwe – w sposób pełny, tzn. przyjmując Komunię św.
Intencje Mszy św. za zmarłego można zamawiać w kancelarii parafialnej, w zakrystii lub w kaplicy cmentarnej pół godziny przed pogrzebem. Zaznaczamy, że nie jesteśmy w stanie odprawić wszystkich intencji w naszej parafii, dlatego część z nich jest odsyłana do innych klasztorów księży sercanów.
Kodeks Prawa Kanonicznego stwierdza: prawo do pogrzebu kościelnego na pierwszym miejscu przysługuje wszystkim wiernym zmarłym. (KPK kan. 1176)
Natomiast pogrzeb katolicki nie przysługuje następującym osobom, jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty:
- notorycznym apostatom (odstępcom od wiary), heretykom i schizmatykom;
- osobom, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
- innym jawnym grzesznikom, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych. (KPK Kan. 1184)