Listopad – miesiąc pamięci o zmarłych i budowniczych naszej świątyni we Florynce

Miesiąc listopad od wieków sprzyja pamięci o tych, którzy już odeszli do domu Ojca. W tym szczególnym czasie, naznaczonym modlitwą za dusze w czyśćcu cierpiące, wspominamy nie tylko naszych bliskich zmarłych, ale także tych, którzy swoimi rękami i sercem wznosili mury tej świątyni – miejsca, w którym dziś możemy modlić się, spotykać Boga i budować wspólnotę wiary. Nasza świątynia we Florynce jest owocem wytrwałych wysiłków kilku pokoleń duchownych i wiernych świeckich, a jej historia splata się z losami Kościoła Greckokatolickiego na Łemkowszczyźnie, naznaczonego dramatami XIX i XX wieku.

Budowa świątyni – dzieło wiary i poświęcenia

Budowa obecnej cerkwi we Florynce rozpoczęła się za czasów proboszczów Atanazego Czerniańskiego i Justyna Konstantynowicza, a zakończyła w 1875 roku pod kierownictwem ks. Michała Rydzaja – człowieka, który z pełnym oddaniem doprowadził dzieło do finału. To właśnie on, jako proboszcz parafii w latach 1874–1888 został upamiętniony na nagrobku obok świątyni jako budowniczy. W 1874 roku otrzymał prezentę na wakatujące probostwo florynieckie, a jego starania zaowocowały nie tylko wzniesieniem nowej, murowanej cerkwi, ale także jej pełnym wyposażeniem – ołtarzami, ikonami, dzwonami i utensyliami liturgicznymi.

Ks. Michał Rydzaj urodził się w 1822 roku, a święcenia kapłańskie przyjął w 1852 roku. Jego droga duszpasterska wiodła przez parafie:

- Łosie w dekanacie bieckim (1852–1855),

- Leszczyny (1855–1873),

- by ostatecznie osiąść we Florynce, gdzie pozostawił trwały ślad w historii lokalnej wspólnoty.

Zmarł 2 lipca 1888 roku i został pochowany jako pierwszy i jedyny duchowny na terenie przykościelnym – tuż przy murze otaczającym świątynię. Ten symboliczny gest podkreśla jego wyjątkową rolę: nie tylko jako budowniczego materialnego, ale i duchowego fundamentu parafii.

Modlitwa za budowniczego i zmarłych – tradycja żywa

Z inicjatywy obecnego ks. proboszcza Bogusława Pociaska SCJ w listopadzie, po wieczornej Mszy św. (1-8 XI) parafianie gromadzą się na grobie, by pomodlić się za duszę ks. Michała Rydzaja, budowniczego świątyni, a także za wszystkich, nieżyjących już duszpasterzy tej parafii oraz zmarłych z naszych rodzin. Wdzięczni za dobroć, jaką od nich otrzymaliśmy – za wiarę, pracę, ofiary – polecamy ich miłosierdziu Bożemu.

„Wieczne odpoczywanie racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci…”

Wirtualne spacery – spotkanie z historią i pamięcią

Dzięki zaangażowaniu ks. Zdzisława K. Hubera SCJ, nasza parafia oferuje dwa wirtualne spacery:

- po cmentarzu parafialnym,

- wewnątrz kościoła i wokół niego.

To wyjątkowa okazja, by – niezależnie od miejsca zamieszkania – wirtualnie stanąć przy grobie ks. Michała Rydzaja, pomodlić się wśród mogił bliskich zmarłych i podziwiać piękno naszej świątyni. Zachęcamy do skorzystania z tej formy duchowego pielgrzymowania, szczególnie w listopadzie.

[Link do wirtualnych spacerów – https://zkhuber.eu/wirtualnyspacer/]

Niech ten miesiąc pamięci umocni nas we wdzięczności wobec tych, którzy budowali wiarę na tej ziemi – zarówno duchownych, jak i zwykłych parafian. Niech ich ofiara inspiruje nas do troski o naszą świątynię i wspólnotę.

Tekst i zdjęcia: ks. Zdzisław K. Huber SCJ